๏ สังขยาหน้าไข่คุ้น | | เคยมี |
แกมกับข้าวเหนียวสี | | โศกย้อม |
เป็นนัยนำวาที | | สมรแม่ มาแม |
แถลงว่าโศกเสมอพ้อม | | เพียบแอ้อกอร ๚ |
| | |
๏ สังขยา หน้าตั้งไข่ | | ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง |
เป็นนัยไม่เคลือบแคลง | | แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ |
๏ ซ่าหริ่ม ลิ้มหวานล้ำ | | แทรกใส่น้ำกะทิเจือ |
วิตกอกแห้งเครือ | | ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย |
๏ ลำเจียก ชื่อขนม | | นึกโฉมฉมหอมชวยโชย |
ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย | | โหยไห้หาบุหงางาม |
๏ มัศกอด กอดอย่างไร | | น่าสงสัยใคร่ขอถาม |
กอดเคล้นจะเห็นความ | | ขนมนามนี้ยังแคลง |
๏ ลุดตี่ นี้น่าชม | | แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง |
โอชาหน้าไก่แกง | | แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย |
๏ ขนมจีบ เจ้าจีบห่อ | | งามสมส่อประพิมพ์ประพาย |
นึกน้องนุ่งจีบกราย | | ชายพกจีบกลีบแนบเนียน |
๏ รสรักยักลำนำ | | ประดิษฐ์ทำ ขนมเทียน |
คำนึงนิ้วนางเจียน | | เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม |
๏ ทองหยิบ ทิพย์เทียมทัด | | สามหยิบชัดน่าเชยชม |
หลงหยิบว่ายาดม | | ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ |
๏ ขนมผิง ผิงผ่าวร้อน | | เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน |
ร้อนนักรักแรมไกล | | เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง |
๏ รังไร โรยด้วยแป้ง | | เหมือนนกแกล้วทำรังรวง |
โอ้อกนกทั้งปวง | | ยังยินดีด้วยมีรัง |
๏ ทองหยอด ทอดสนิท | | ทองม้วน มิดคิดความหลัง |
สองปีสองปิดบัง | | แต่ลำพังสองต่อสอง |
๏ งามจริง จ่ามงกุฏ | | ใส่ชื่อดุจมงกุฏทอง |
เรียมร่ำคำนึงปอง | | สะอิ้งน้องนั้นเคยยล |
๏ บัวลอย เล่ห์บัวงาม | | คิดบัวกามแก้วกับตน |
ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล | | สถนนุชดุจประทุม |
๏ ช่อม่วง เหมาะมีรส | | หอมปรากฏกลโกสุม |
คิดสีสไลคลุม | | หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน |
๏ ฝอยทอง เป็นยองใย | | เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน |
คิดความยามเยาวมาลย์ | | เย็บชุนใช้ไหมทองจีน ฯ |
| | |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น